De laatste!

Jaja, er is er weer 1: een blog! Het gaat mijn laatste blog zijn, want komend weekend ga ik weer naar huis. Heb daar een beetje gemixte gevoelens (mixed feelings klink zoveel beter, maar ik houd t maar bij Nederlands) over:
Aan de ene kant vind ik het leuk om familie en vrienden weer te zien, weer zelf te kunnen kiezen wat ik eet, weer mn "normale" werk te doen, weer af en toe kou te voelen, weer een eigen huis te hebben, etc....aan de andere kant is dit echt een afsluiting van een geweldige periode, waar ik heel veel super leuke mensen heb leren kennen, die ik waarschijnlijk voor 90% nooit meer ga zien. Dus ja, dat.

De reddingsboten worden af en toe getest.

Maar, afgelopen weken heb ik hier natuurlijk niet stil gezeten. Werk is natuurlijk iets dat altijd doorgaat, maar buiten dat om hebben we DE perfecte beach bar ontdekt: soms zijn er van die plekken die vanaf een afstandje niets lijken, maar die bij nadere inspectie perfect blijken te zijn. Zo ook deze beach bar: we wilden vanaf een bepaalde rotonde naar het strand lopen, en zagen een klein slingerpaadje waarvan we het idee hadden dat het misschien bij het strand zou eindigen. We volgden het paadje, hadden halverwege het idee dat dit ruige pad vast en zeker onderdeel was geweest van de Dakar rally, en kwamen uiteindelijk uit bij het strand. En bij dat strand was een geweldige bar waar alles gewoon klopte: goed en goedkoop eten, bier, prachtige zonsondergangen, entertainment in de vorm van surfers en mensen die op het strand workouts aan het doen waren: alles was er.

Pad naar de verborgen parel

Perfecte plek

Afijn, er was natuurlijk ook nog werk. Op werkgebied heb ik ook nog wat nieuws kunnen doen: Eye-screening. Een flink percentage van de operaties die Mercy Ships uitvoert zijn staar-operaties. Voordat je zo'n operatie kunt doen moet je echter wel een patient hebben. Dat klinkt makkelijk, maar dat is het niet. In Senegal is er niet een enorm uitgebreid netwerk van huisartsen die een diagnose hebben gesteld en iemands medische geschiedenis kennen. Dit moeten we dus zelf doen, en dat wordt screening genoemd (patient selectie).
De screening gaat als volgt in zijn werk: op een bepaald moment worden er foldertjes verspreid in een dorp waarin staat dat er een Grote Witte Boot is waar gratis operaties worden gedaan, waaronder ook staar-operaties, plus een datum/tijd/plaats waar ze terecht kunnen voor medische keuring hiervoor. Op die datum/plaats/tijd vind dan de screening plaats. Mensen krijgen een nummertje, wachten op hun beurt, en een oogarts werpt een blik in hun ogen (figuurlijk), en doet dan een grove scheiding:
- Sommige mensen hebben flink oog beschadigingen, maar geen staar: kunnen we niet behandelen
- Sommige mensen hebben slecht zicht, maar nadat we ze doorverwijzen naar een ander kamartje waar een zicht-test wordt gedaan, blijken ze gewoon een bril nodig te hebben.
- Sommige mensen hebben staar, maar in een beginnende fase, die nog niet behandeld wordt.
- Sommige mensen hebben staar, maar ook zoveel beschadigingen in hun oog dat operaties te riskant zijn.
- Sommige mensen hebben staar, in een behandelbare fase: deze mensen krijgen een doorverwijzing voor een uitgebreidere screening.

Op die eye screening dag hebben we ongeveer 100 patienten gezien, waarvan er ongeveer 10 een doorverwijzing kregen. Mijn taak was om ervoor te zorgen dat de oogartsen steeds mensen hadden om te keuren: dus vanaf de wachtruimte (buiten de compound) patienten meenemen (groepjes van 5) naar de oogarts, ze daar plaats laten nemen, netjes aanschuiven als er weer een paar waren geweest, nieuwe patienten halen, etc. Was leuk om dit eens te zien, en hier onderdeel van te zijn. Ook leuk om eens buiten het schip te werken (was in een dorpje dichtbij Dakar).

Eventjes vitamine D verzamelen in mn scrubs ;)

Verder was het leven op het schip ook weer leuk: ik heb een nieuwe verslaving opgebouwd, die ik waarschijnlijk hier wel achter kan laten: monopoly deal. Een kaartspel-versie van het bekende monopoly. Is een beetje vaste prik geworden om rond 10 uur in midships af te spreken en tot net iets te laat door te gaan, waarin emoties varieren van houden van dat spel, en het haten. Meestal zit er ongeveer 1 beurt tussen die 2 emoties in...

Monopoly deal in midships

Dit was het dus, mijn laatste blog. Ik ga jullie weer zien in Nederland :)

Een soort van latte-art palmboom met dikke bladeren. Mn beste resultaat
van het werken in de starbucks ;)